W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 12.02.2019
CHMURAĆ SIĘ czas. niewł. ndk
Słowniki:
SXVI, Kn, T, L (XVII), SW notują
SStp, SWil, SJP nie notują
Formy: bezok. chmurać się; ~ cz. ter. chmura się; ~ cz. prze. chmurało się
Znaczenia:
1. »pokrywać się, zasnuwać się chmurami, zanosić się na deszcz, niepogodę«: Dżdży się/ zádżdżyło się/ ma się ná deszcz/ Caelum est pluuium [...] Nox pluuiam colligit [...] Impendent pluuia [...] vide Chmura się. Kn 160. Wiatr zimny z mrozem, czasem się chmurało. ChrapDiar I 117. Miała iedna niewiasta ususzyć dziecię, a gdy się chmura, to nim chwieie, az sie chmury rozeydą. AktaMusz 38.
2. »ściemniać się, o wieczorze, nocy: następować, zapadać«: Dżdży się/ zádżdżyło się/ ma się ná deszcz/ Caelum est pluuium [...] Nox pluuiam colligit [...] Impendent pluuia [...] vide Chmura się. Kn 160. Chmura się/ Noctescit, es wird dunkel/ es nachtet/ es wird abend. DasHünDict Qqv.
# Użycia metajęzykowe: # De Impersonalibus. [...] Impersonalia per se [...] boli mię, chmura się, ćmi się, dnieie. WojnaInst 93
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autor: WM